Koło Historyczne ZSPiT

Mówiąc o zajęciach pozalekcyjnych w ZSPiT nie można pominąć Koła Historycznego. Należało ono do najbardziej aktywnych i najbardziej znanych w środowisku szkolnych kół zainteresowań. Powstało w 1965 r. i działało nieprzerwanie do 1981r, z tego 14 lat pod kierunkiem mgr Anny Krzemowskiej.W rozwoju Koła Historycznego w ciągu każdego roku szkolnego można było wyróżnić trzy okresy:  organizacyjny, przejściowy, normalnego rozwoju.

        Jedną z charakterystycznych cech pierwszego etapu jest przypadkowy układ członków koła nie zawsze wykazujących zainteresowania historyczne. Ci, którzy chcieli pozostali w kole, a kiedy ten skład był mniej stały otwierał się drugi etap jego pracy - faza przejściowa, w której główny wysiłek skierowany był na udoskonalenie programu, form i metod pracy. Jednocześnie wciąż przebiegał proces rekrutacji nowych członków. Zgłaszający się w tym czsie uczniowie od razu byli włączani w tok prac. Stopniowo po wykrystalizowaniu sie programu pracy, doborze właściwych form i metod i uzupełnieniu składu , koło historyczne przechodziło w fazę trzecią - normalnej pracy z uwzględnieniem pewnej ciągłości prac pozwalającej na systematyczne kumulowanie i pogłębianie doświadczeń z lat poprzednich.

        Koło liczło przeciętnie 20-30 członków. Jedynie w roku szkolnym 1973/74 było ich 39. Zauważalna jest tendencja wzrostowa liczby członków koła. W przerwszych latach działalności było ich dużo mniej aniżeli w połowie lat 70-tych. Można stwierdzić, że działalność koła na forum szkoły zachęcała młodzież do angażowania się w jego działalność.

Przynależność do koła była dobrowolna i w związku z tym nie wywierano na młodzież żadnego nacisku. Mógł do niego należeć każdy uczeń niekoniecznie zainteresowany historią. Wymagano od członków jednak konsekwentnego i aktywnego uczestnicwa w pracach koła. Podjęte zadania dzielono na mniejsze części i przydzielano je poszczególnym uczniom do wykonania indywidualnie lub w małych dwu lub trzy osobowych zespołach. Na pierwszych zajęciach każdego roku szkolnego planowano całoroczną pracę koła i ustalano bardzo ogólnie tematy wokół których koło pracowało.

Koło Historyczne było organizacją samorządową. Jego pracami kierował bezpośrednio wybierany przez członków zarząd na czele którego stał przewodniczący. W skład zarządu wchodził też zastępca przewodniczącego, sekretarz, kronikarz, opiekun pomocy naukowych oraz skarbnik. Wybierano też komitet redakcyjny gazetek, który czuwał nad tą formą pracy koła. Chociaż z ramienia szkoły byl wyznaczony opiekun, zebrania bezpośrednio prowadzone były przez przewodniczącego a w razie jego nieobecności  przez jego zastępcę. Nieobecność opiekuna nie była powodem odwoływania zebrań. Przewodniczący i zastępca byli w ścisłym kontakcie z opiekunem koła, oraganizowali pracę i nadzorowali jej wykonanie. Sekretarz prowadził całą dokumentację poza pisaniem kroniki, gdyż do tej czynności powołana była inna osoba. Na każdym zebraniu sprawdzana była lista obecności. Wykonywanie tego obowiazku należało również do sekretarza. Od nieregularnie uczęszczających na zajęcia bądź też nie wywiązujących się z powierzonych im zadań wyciągano konsekwencje.

Program pracy koła był nie tyle przedlużeniem lekcji historii, co wychodzeniem poza ramy objęte programem jej szkolnego kursu. Zajęcia stwarzały mozliwości przemycenia treści nie objętych programem. Dużo uwagi poświęcono również zagadnieniom historii regionalnej. Organizowano wycieczki po Lublinie i Lubelszczyźnie.

Często stosowanormą pracy Koła Historycznego były słynne przez wiele lat w szkole wieczory historyczne.  Wieczornice organizowane były z okazji ważnych rocznic historycznych, wydarzeń, jak również dla uczczenia wielkich Polaków i bohaterów narodowych. Na wieczornice zapraszano nie tylko uczniów ale także rodziców, nauczycieli, dyrekcję szkoły. Na program takiej imprezy składały się referaty, recytacje, utwory muzyczne i pokazy filmowe.

Bardzo atrakcyjnormą pracy były również kilkudniowe wycieczki historyczne, organizowane samodzielnie lub wspólnie z Kołem Turystycznym. Wycieczki te były zawsze bardzo staranie przygotowywane i ukierunkowane tematycznie n.p. "Szlakiem Piastowskim" (1971) "Śladami M. Kopernika" (1973)

Przed każdą wycieczką członkowie koła zapoznawali się z historią miejsc i obiektów , które mieli oglądać.

Na szczególne wyróżnienie zasługuje praca Koła Historycznego w czsie przygotowań do nadania szkole imienia Komisji Edukacji Narodowej. Przygotowania te zaczęły się w 200-tną rocznicę powstania KEN w 1973 i zakończyły się w rok później 14 X 1974r. wielkim świętem szkoły - uroczystością nadania imienia i wręczenia sztandaru.

Koło Historyczne współracowało wówczas z Kołem Pedagogicznycm - kierowanym wówczas przez mgr Urszulę Zgodzińską- przygotowując seminarium popularnonaukowe, wystawę, referaty a nawet widowisko teatralne na temat KEN.

Członkowie Koła Historycznego wykazywali się zawsze dużym zdyscyplinowaniem, odpowiedzialnością a przede wszystkim wiedzą historyczną. Było swoistym fenomenem, że w szkole , w której programie naucznia historia zajmowała niewiele miejsca tak wielu uczniów było zainteresowanych tym przedmiotem. Była to niewątpliwie zasługa opiekunki p. mgr Anny Krzemowskiej ale równie ważnym czynnikiem motywującym przynależność do Koła Historycznego był powszechny wówczas wśród młodzieży głód wiedzy o Polsce, zwłaszcza jej najnowszych dziejach. Praca w Kole Historycznym była czymś w rodzaju ruchu oporu i miała posmak owocu zakazanego, dlatego była chętnie podejmowana przez młodzież. Ogółem do Koła Historycznego należało 180 osób. Było wśród nich wielu zdolnych i aktywnych uczniów dzięki którym możliwe było wytyczenie odpowiednigo kierunku działania, wprowadzenia pewnych zasad i zwyczajów których potem przestrzegano aż do końca działalności koła.